ضرورت تصحیح مجدد دیوان رکن الدین دعویدار قمی، شاعر ذواللسانین سده های ششم و هفتم

دیوان رکن الدین دعویدار قمی تنها اثر فارسی و عربی رکن دعویدار قمی است که در ایران یک بار به اهتمام علی محدث تصحیح شده و در سال 1365 به چاپ رسیده است. این مقاله بر آن است تا با بررسی تصحیح علی محدث و مقایسه آن با تنها نسخه باقی مانده این اثر در کتابخانه آستان قدس رضوی، به خط صدرالدین محمد بن محمدعلی معمار اصفهانی، کاستی ها و اشکالات این تصحیح را نشان دهد و ضرورت تصحیح مجدد آن را یادآوری کند. در این راستا، افزون بر نسخه اصلی مورد استفاده علی محدث، از تذکره ها و نسخ خطی که جسته گریخته به نمونه هایی از اشعار رکن دعویدار قمی اشاره داشته اند، بهره بردیم. انتقادی نبودن تصحیح، افتادگی ها، افزونه ها و حذف های بی پشتوانه و برخی اشتباهات فاحش تصحیح از جمله ایراداتی است که بر تصحیح محدث وارد است. نگارنده این موارد را در دوازده گروه دسته بندی کرده است. این اشکالات به حدی است که گاه معنی مفهوم ابیات را دگرگون کرده و به طور کلی با آنچه مولف درصدد القای آن بوده، اختلاف فاحشی دارد.