بررسی و مقایسه ایمنی برنج تراریخته و غیر تراریخته از نظر امکان انتقال ژن به خون حیوان آزمایشگاهی

گیاهان تراریخته یا اصلاح ژنتیک شده انواعی از گیاهان هستند که با اهداف افزایش راندمان تولید محصول و ایجاد صفات مطلوب مانند مقاومت به آفات و بیماری ها و... از طریق علم مهندسی ژنتیک کشاورزی و افزودن ژن هایی خاص در توالی ژنوم آنها تولید می شود. در این تحقیق به بررسی بقایای ژن cryIA(b) و P35 در خون رت های تغذیه شده با برنج تراریخته پرداخته شد. این مطالعه از نوع تجربی مداخله ای و جمعیت مورد مطالعه شامل رت های نر و ماده (SD) Sprague Dawley  بودند که از نظر نوع غذای دریافتی به 2 گروه تیمار و شاهد تقسیم شدند. گروه اول شامل 10 رت (5 نر و 5 ماده) با مصرف غذایی 50 درصد برنج تراریخته طارم مولایی از کل کربوهیدرات مورد نیاز و گروه دوم شامل 10 رت (5 نر و 5 ماده) با مصرف غذایی 50 درصد برنج غیر تراریخته طارم مولایی از کل کربوهیدرات مورد نیاز بودند. پس از 90 روز از خوراندن رت ها با الگوی تغذیه مزبور، نمونه گیری از خون صورت پذیرفت. استخراج  DNAاز خون با استفاده از کیت و بر اساس دستورالعمل همراه انجام شد. بررسی کیفی و کمیDNA  استخراج شده به ترتیب با استفاده از آگارز ژل الکتروفورز و اسپکتروفتومتری انجام گرفت. وجود ژن تراریختگی در خون با استفاده از پرایمرهای اختصاصی cryIA(b)، T35 و P35 مورد بررسی قرار گرفت و محصول تکثیر شده با استفاده از آگارز ژل الکتروفورز مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از آگارز ژل الکتروفورز نتایج تکثیر مشخص شد که ژن تراریختگی در نمونه های خون رت های مورد بررسی در این مطالعه یافت نشد. طبق نتایج، هیچ تفاوت معناداری از نظر حضور ژن تراریختگی در خون گروه های شاهد و مداخله رت ها مشاهده نشد. لذا نتایج این تحقیق احتمال انتقال ژن به خون موجود مصرف کننده برنج تراریخته را رد می کند. یافته های این پژوهش نشان داد که هیچ گونه تفاوتی بین ایمنی برنج تراریخته و غیر تراریخته از نظر امکان انتقال ژن وجود ندارد.