سنجش پیامد کوتاه مدت تجویز آسپرین دوز بالا و دوز پایین پس از مداخله کرونری جلدی نخست

به رغم سودمندی   مداخله کرونری جلدی(PCI) نخست  در کاهش پیامدهای برجسته قلبی عروقی، خطر پیامدهای ترومبوتیک آن همچنان نگرانی عمده ای باقی مانده است. در حالی که کارایی آسپرین در پیشگیری اولیه و ثانویه بیماران بیماری رگ های کرونر و نشانگان حاد کرونری به خوبی ثابت شده است، اما درباره دوز دقیق آسپرین همچنان تردید وجود دارد. بررسی کارایی و ایمنی دوز بالای آسپرین در برابر دوز پایین آن در بیماران  سکته فلبی با بالا رفتن قطعه ST  (STEMI) تحت مداخله کرونری جلدی نخست مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر افراد دچار STEMI مراجعه کننده به بیمارستان حشمت رشت به مدت یک سال انجام شد. پیامد کوتاه مدت بر پایه بررسی وضع فرد تا روز 30 پس از جراحی تعریف شده که متغیر هایی دربردارنده ایسکمی دوباره، خونروی مهم، ترومبوز استنت، شوک کاردیوژنی، سکته مغزی، مرگ ناشی از مسایل قلبی و ری واسکولاریزاسیون مجدد (باز کردن مجدد رگ) ارزیابی شد. هیچ اختلاف معنی داری بین گروه دریافت کننده آسپرین با دوز پایین (81 میلی گرم) و گروه دریافت کننده آسپرین با دوز بالا (325 میلی گرم) به جز ایجاد شوک کاردیوژنیک دیده نشد.