تاثیر اسید سالیسیلیک بر برخی خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی زیتون رقم «کنسروالیا» (Olea europaea cv. ‘Konservalia’) تحت شرایط تنش خشکی

این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار سطح مختلف اسید سالیسیلیک (صفر،نیم،یکو دومیلی مولار) و سه سطح آبیاری (100، 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه) بر برخی خصوصیات رشدی وبیوشیمیایی نهال زیتون رقم "کنسروالیا" به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394-1395 اجرا گردید. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در سه سطح آبیاری (ETc 100 درصد، ETc 66 درصد و ETc 33 درصد) مقدار وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ در گیاهان تیمار شده با اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان تیمار نشده با اسید سالیسیلیک از مقادیر بالاتری برخوردار بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین برهمکنش آبیاری و اسید سالیسیلیک بر محتوای کلروفیل، کربوهیدرات محلول کل و پرولین برگ نشان داد که با کاهش مقدار آب آبیاری از 100 به 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه، محتوی کلروفیل (کلروفیل a، b و کل) کاهش یافت در حالی که محتوی کلروفیل، کربوهیدرات محلول کل و پرولین برگ در نهال های آبیاری شده با 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه و محلول پاشی شده با 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک نسبت به گیاهان محلول پاشی نشده از مقدار بالاتری برخوردار بود. همچنین نتایج آنالیز تکراری نشان داد که کمترین مقدار محتوای کلروفیل پس از 90 روز پس از اعمال تیمار مربوط به گیاهان آبیاری شده با 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه بود در حالی که کمترین مقدار پرولین پس از 90 روز پس از تیمار، در هر دو رژیم آبیاری 66 و 33 درصد تبخیر و تعرق گیاه در گیاهان محلول پاشی نشده با اسید سالیسیلیک گزارش گردید. لذا به نظر می رسد که محلول پاشی با غلظت 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک در تیمار آبیاری 66 و 33 درصد موجب کاهش اثرات منفی تنش خشکی در گیاه زیتون شده است.