اثر اقلیم بر میزان آب، خفتگی و الگوی بیان دهیدرین ها در دانه پسته

شرایط محیطی که گیاه والد طی تکوین دانه گذرانده است، می توانند روی بسیاری از خصوصیات دانه ها مانند درجه خفتگی، وزن و میزان ترکیبات آنها تاثیر گذارد. در این تحقیق، دانه های بالغ پسته رقم احمدآقایی جمع آوری شده از دو شهر رفسنجان و شهربابک واقع در استان کرمان مقایسه شدند. مشخص شد که دانه های شهربابک که منطقه ای سردتر و مرطوب تر است، خفتگی طولانی تری داشتند، اما میزان آب دو سری دانه مشابه بود. پروتئین های دهیدرین به طور معمول در حفاظت سلول های گیاهی علیه تنش آبگیری نقش دارند. محتوای دهیدرین لپه ها و محورهای رویانی دو سری دانه با روش لکه گذاری وسترن و پادتن اختصاصی قطعه حفاظت شده K در پروتئین های دهیدرین، مقایسه شدند. مشخص شد که لپه ها دارای پنج نسخه دهیدرین با وزن 23، 25، 32، 39 و 48 کیلودالتون بودند که بیانشان تحت تاثیر محیط نبود. محورهای رویانی علاوه بر این پنج نسخه، هفت نسخه دیگر با وزن 17، 19، 20، 28، 67، 77 و 98 کیلودالتون داشتند که مبین حفاظت بالاتر محورهای رویانی نسبت به لپه ها است. نسخه های 25 و 28 کیلودالتونی در محورهای رویانی دانه های شهربابک بیان بیشتری داشتند، درحالی که نسخه 39 کیلودالتونی در محورهای رویانی دانه های رفسنجان بیشتر مشاهده شد.