ارائه چارچوبی برای تحلیل همکاری شرکت های هواپیمایی با رویکرد نظریه بازی

در این مقاله، چارچوبی برای تحلیل همکاری شرکت های هواپیمایی[1] رقیب پیشنهاد می شود. به دلیل افزایش تعداد مسافران، تعداد شرکت های هواپیمایی و منابع محدود آن ها و همچنین وجود تقاضای محدود در هر بازه زمانی و مسیر پروازی، بین شرکت های هواپیمایی رقابت وجود دارد. در این تحقیق با استفاده از نظریه بازی ها به شرکت های هواپیمایی کمک می شود تا در خصوص همکاری یا عدم همکاری با رقبا به منظور کسب منافع بیشتر تصمیم گیری کنند. توابع مطلوبیت شرکت های هواپیمایی حداکثرسازی سود و حداقل سازی صندلی های خالی در پرواز است. برای حل مسئله از مدل نظریه بازی چندمعیاره استفاده می شود. به منظور تحلیل نتایج نظریه بازی ها، سه شرکت هواپیمایی رقیب در مسیر هوایی تهران- شیراز انتخاب شده است. نتایج حاصل از مدل سازی، استراتژی هر شرکت هواپیمایی را در نقطه تعادل نشان می دهد. تحلیل نقطه تعادل متناظر است با رضایت رقبا در کسب منافع یا افزایش سود شرکت های هواپیمایی، کاهش صندلی های خالی، حذف پروازهای اضافی و کاهش آلودگی هوای ناشی از مصرف سوخت؛ لذا این استراتژی در نقطه تعادل به افزایش بهره وری در ناوگان هوایی می انجامد.