تاثیر سطوح مختلف روغن ماهی و روغن کانولا در جیره غذایی بر رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) پرواری

اثر روغن های دریایی به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب n-3 روی بسیاری از بیماری ها به اثبات رسیده است. اکثر اثرات بالینی اسیدهای چرب n-3 به دلیل وجود دوکوزاهگزانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید می باشد که تاکنون جزء در ماهی در هیچ ماده غذایی دیگری یافت نشده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سطوح مختلف روغن ماهی و روغن کانولا در جیره غذایی بر رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن ماهی قزل آلای رنگین کمان پرواری می باشد که در نهایت می تواند موجب جبران کمبود اسیدهای چرب n-3 در سبد غذایی خانوار شده و گامی مهم در راستای سلامت جامعه باشد. برای این منظور سه جیره آزمایشی با سطح پروتئین یکسان (40%) و سطوح چربی مختلف (جیره اول با 10% روغن ماهی، جیره دوم با 10% روغن کانولا و جیره سوم با 5% روغن ماهی و 5% روغن کانولا) و هر یک با سه تکرار تهیه شد و 270 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 10±100 گرم با تراکم 30 عدد در هر قفس به مدت 56 روز پرورش یافتند. براساس نتایج به دست آمده شاخص های میانگین وزن نهایی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت در هر سه تیمار دارای اختلاف معنی داری بود (0/05>P) اما  اختلاف معنی داری از نظر نرخ بقا و ترکیب شیمیایی بدن بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (0/05<P). به طورکلی نتایج نشان داد تیمار سوم یعنی ترکیب 5% روغن ماهی و 5% روغن کانولا در جیره سبب بهبود شاخص های رشد، درصد بازماندگی و فاکتور وضعیت گردید (0/05>P).