ارایه یک مدل ارزیابی کارآفرینی سازمانی با رویکرد مدل تعالی سازمانی (EFQM) با استفاده از تکنیک یکپارچه سازی دیمتل و فرآیند تحلیل شبکه ای فازی (F.D.ANP)

تغییرات و تحولات پر شتاب دنیای کنونی، نحوه رقابت شرکت ها را دگرگون ساخته و ذینفعان سازمانی را در مواجهه با دنیایی پر از چالش قرار داده است. در این محیط پر از تلاطم، کارآفرینی سازمانی قابلیتی است که به عنوان پدیده ای نوین در اقتصاد، می تواند نظام های امروزی را در این برهه حساس، نجات داده و نقش موثرتری در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا نماید. امروزه مدل های تعالی سازمانی نیز از نقش موثری در اشاعه عوامل کلیدی موفقیت سازمانی برخوردارند و بهبود عملکرد را به ارمغان می آورند. این مدل ها با ارایه معیارهای ارزیابی در دو بخش توانمندسازها و نتایج، خطوط راهنمایی برای سازمان ها ایجاد نموده اند تا آنها بتوانند پیشرفت و عملکردهای خود را در زمینه کیفیت و تعالی سازمانی اندازه گیری نمایند. پس با اتکا بر توانمندسازهای مدل تعالی سازمانی EFQM می توان زیرساخت ها و قابلیت های مورد نیاز کارآفرینی سازمانی را ایجاد نمود. لذا پس از شناسایی عوامل موثر بر پیاده سازی کارآفرینی سازمانی، این ویژگی ها با توجه به ماهیت شان در 4 معیار اصلی "رهبری"، "خط مشی و استراتژی"، "کارکنان" و "شراکت ها، منابع و فرآیندها" که همگی از ارکان توانمندساز مدل EFQM است، دسته بندی می شوند. این مقاله یک روش مدلسازی تحلیلی است که روابط بسیار کیفی میان عناصر کارآفرینی را عملیاتی می سازد. جهت تعیین روابط علی و معلولی و ضرایب وزنی اهمیت نسبی هر عنصر در مدل، از رویکرد یکپارچه سازی دیمتل فازی و مدل سازی فرآیند تحلیل شبکه ای فازی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که در سطح معیارهای اصلی، "رهبری" دارای بیشترین شدت اثرگذاری و معیار "کارکنان" دارای بیشترین ضریب وزنی اهمیت نسبی است. همچنین در بخش زیرمعیارها "حمایت مدیریت ارشد" از لحاظ ضریب وزنی اهمیت نسبی و شدت اثرگذاری رتبه نخست را به خود اختصاص داده است. مدل ارزیابی کارآفرینی سازمانی ارائه شده در پژوهش مدلی جامع است که قابلیت بکارگیری در سازمان های مختلف را دارد. این مدل در سازمان توسعه برق ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است.