بررسی اثرات ضدمیکروبی نانوذرات اکسید روی دوپه شده با مس و آلومینیوم بر علیه شیگلا فلکسنری

در این تحقیق، نانوذرات دوپه مس- اکسید روی، آلومینیم- اکسید روی به روش رسوب شیمیایی سنتز و خصوصیات ساختاری و ظاهری آنها با استفاده از طیف مادون قرمز فوریه، پراش اشعه X و میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. ظاهر شدن پیک های دامنه 2402، 1638 و 1365 بر سانتی متر طیف مادون قرمز فوریه وجود مس را در ساختار نانوذرات اکسید روی و پیک های 2362، 1740 و 1364 بر سانتی متر نیز وجود آلومینیم را در ساختار نشان داده است. الگوی پراش اشعه X و تصویرهای میکروسکوپ عبوری نیز تایید کننده دوپه شدن عناصر مس و آلومینیم در ساختار اکسید روی با روش رسوب شیمیایی است. اثرهای ضدمیکروبی نانوذرات دوپه مورد نظر با تعیین قطر هاله عدم رشد و حداقل غلظت بازدارندگی رشد بر باکتری شیگلا فلکسنری (PTCC 1234) بررسی شد. نتایج آزمون های اثر ضدمیکروبی نشان داده است که نانوذرات دوپه مس- اکسید روی، در مقایسه با آلومینیم- اکسید روی،  اثر ضدمیکروبی بیشتری بر شیگلا فلکسنری دارد و قطر هاله عدم رشد برابر با 32 میلی متر ایجاد می کند در حالی که قطر هاله عدم رشد در مورد آلومینیم- اکسید روی 14 میلی متر بوده است. به علاوه، هر دو نانوذره دوپه، نسبت به نانوذرات اکسید روی به تنهایی، اثر ضدمیکروبی بیشتری ایجاد می کنند (0.01< p). حداقل غلظت مهاری رشد نانوذرات دوپه مس- اکسید روی و آلومینیم- اکسید روی به ترتیب 70 و 100 میلی گرم در میلی لیتر است. نتایج بررسی ها نشان داده است ترکیب این نانوذرات با دو ماده ضدمیکروب (پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت سدیم) اثر هم افزایی (سینرژیستی) دارد.