دادرسی عادلانه و اصول حاکم بر آن در عرصه بین المللی و داخلی با تمرکز بر تعزیرات حکومتی

دو عبارت «محاکمه عادلانه» و «آئین ملک داری و اصول دادگری» به یک معنا گرفته شد و هر یک به جای دیگر به کار رفت. «هیچ کس... بدون محاکمه عادلانه از حیات، آزادی و مالکیت محروم نمی شود». «محاکمه عادلانه» گاه به معنای حمایت هایی است که از قواعد شکلی حقوقی ناشی، و گاه به معنای حمایت هایی که از قواعد ماهوی حقوقی نتیجه گرفته می شود؛ مثل قواعد مربوط به حقوق و آزادی های اساسی. اصول و معیارهای دادرسی عادلانه که در اسناد بین المللی حقوق بشر آمده، ناظر به شرایط و متقضیات دادگاه ها و دادرسی های ملی بوده است. از نگاهی دیگر اجزای ذاتی دادرسی عادلانه سه دسته هستند: 1.تضمین های ساختاری و نهادی مانند استقلال و بی طرفی. 2. اصول و قواعدی است که باید بر هر مرحله از دادرسی حاکم شود و کل فرآیند دادرسی را به گونه ای هدایت کند که بر آیندی منصفانه داشته باشد. 3. عناصر و اجزای محاکمه عادلانه، که در معنایی نسبتا محدود، حقوق قانونی تلقی می شود و شامل آزاد بودن از چیزی مثل (مصونیت- حق بر عدم بازداشت خودسرانه و یا برخوردار) حق داشتن وکیل است. در این مقاله، تلاش شده است ضمن احصای عوامل حاکم بر اصول دادرسی عادلانه، مطالعه ای نقادانه و تطبیقی در دو حوزه داخلی و بین المللی انجام گیرد.