رضایت زناشویی و عوامل موثر بر آن در سالمندان شهر کاشان در سال 1394

رضایت زناشویی یکی از عوامل تعیین کننده رضایت از زندگی در سالمندان است که خود تحت تاثیر عوامل زیادی قرار دارد. هدف از این مطالعه بررسی رضایت زناشویی و عوامل موثر بر آن در سالمندان شهر کاشان بود. این مطالعه از نوع  مقطعی است که روی 400 نمونه سالمند تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان کاشان در سال 1394 انجام گرفت. متد نمونه گیری به روش چندمرحله ای بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه فارسی انریچ استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، فیشر، همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون لجستیک انجام شد. نمره میانگین رضایت زناشویی در سالمندان 3/12±89/107 بود. نمره میانگین در زیرمقیاس رضایت جنسی، ارتباطات، حل تعارض و تحریف آرمانی به ترتیب 5/48±31/82، 4/32±30/3، 4/1±29/29، 3/1±16/39 بودند. در آزمون تک متغیره متغیرهای سطح تحصیلات، درآمد، مالکیت خانه، ازدواج مجدد، مشکل جسمی و مدت ازدواج با رضایت زناشویی ارتباط معنی دار آماری داشتند (0/05>P) ولی متغیرهای سن، جنس، شغل، مصرف سیگار، تعداد فرزندان و رژیم چنددارویی با رضایت زناشویی ارتباط معنی دار آماری نداشتند (0/05<P). در مرحله نهایی آنالیز چندمتغیره نشان داد: درآمد، مالکیت خانه، ازدواج مجدد و مشکل جسمی از عوامل مرتبط و پیشگویی کننده رضایت زناشویی بودند (0/05>P). این عوامل 18 درصد واریانس را تبیین می کردند. رضایت زناشویی سالمندان در محدوده متوسط قرار دارد. بنابراین در برنامه ریزی های بهداشتی برای بهبود رضایت زناشویی سالمندان باید به عوامل مرتبط به آن از قبیل: درآمد، مالکیت خانه، ازدواج مجدد و مشکل جسمی توجه نمود.