مقایسه اثرات التیامی پماد عصاره برگ زیتون با پماد درماهیل بر زخم های پوستی در موش های صحرایی دیابتی

 امروزه با توجه به شیوع دیابت، ترمیم ضعیف زخم در بیماران دیابتی مساله ای جدی برای بهداشت عمومی محسوب می شود. در این مطالعه اثرات پماد عصاره برگ زیتون بر ترمیم زخم پوستی در موش های صحرایی دیابتی مورد ارزیابی قرار گرفت. 36 موش صحرایی نر به سه گروه کنترل، پماد عصاره برگ زیتون و پماد درماهیل تقسیم شدند. دیابت، توسط یک دوز تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (mg/kg65) ایجاد شد. پس از 3 روز، قند خون ناشتا با استفاده از گلوکومتر اندازه گیری شد و موش های صحرایی با سطوح قندخون بالاتر ازmg/dl 250 به عنوان دیابتی در نظر گرفته شدند. تحت بیهوشی یک برش دایره ای تمام ضخامت به قطر 10 میلی متر بر روی ناحیه پشتی گردن ایجاد شد. حیوانات در گروه های کنترل و درمان تا پایان مدت آزمایش یک بار در روز به ترتیب آب مقطر و پماد دریافت کردند. جهت بررسی اثرات پماد برگ زیتون بر زخم های دیابتی، مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی در روزهای 4، 7،10 ، 14، 21 انجام شد. در تمامی روزها شاخص های ماکروسکوپی و میکروسکوپی ترمیم زخم در گروه های درمان شده با پماد برگ زیتون و درماهیل در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بهتر بود (05/0< P). اگرچه انقباض زخم در گروه پماد درماهیل نسبت به پماد عصاره برگ زیتون بیش تر بود (05/0< P)، تفاوت معنی داری بین این دوگروه از لحاظ شاخص های میکروسکوپی ترمیم زخم مشاهده نشد. مطالعه حاضر بیانگر این است که التیام زخم در موش های دیابتی درمان شده با عصاره برگ زیتون به طور معنی داری ارتقا می یابد.