بررسی تاثیر ویژگی های دموگرافیک، نوبت کاری و تقاضای شغلی بر نگرش ایمنی پرستاران

فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان ها برای پیشگیری از بروز آسیب های بیماران ضروری است. دراین خصوص نگرش ایمنی، یکی از ابزارهای معتبر برای سنجش فرهنگ ایمنی در میان پرستاران است. هدف از مطالعه حاضر تعیین سطح نگرش ایمنی پرستاران و بررسی تاثیر ویژگی های دموگرافیک، نوبت کاری و تقاضای شغلی بر آن بود. مطالعه مقطعی- تحلیلی حاضر در سال 1395 بر روی 325 نفر از پرستاران شهر بابل انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و سازمانی و هم چنین پرسشنامه های استاندارد نگرش ایمنی (SAQ) و پرسشنامه محتوای شغلی(JCQ) انجام شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از آزمون آماری رگرسیون و نرم افزار SPSS v24 انجام شد. میانگین تقاضای روان شناختی و فیزیکی مربوط به کار پرستاران، به ترتیب 4/9±7/32 و 8/2±8/8 برآورد شد. در میان ابعاد پرسشنامه SAQ، ابعاد شناخت استرس بیش ترین میانگین (9/17±6/73) و درک مدیریت کم ترین میانگین (2/16±8/48) را به خود اختصاص داد. هم چنین براساس مدل رگرسیونی بین متغیرهای وارد شده در مدل، متغیرهای نوع بخش، تقاضای روان شناختی و تقاضای فیزیکی کار به عنوان عوامل پیش بینی کننده نگرش ایمنی پرستاران (05/0>P) گزارش شد.  با توجه به اهمیت نگرش ایمنی و پیامدهای آن، می توان نتیجه گرفت که یکی از مداخله های مهم جهت افزایش نگرش ایمنی در پرستاران می تواند تمرکز بر کاهش تقاضاهای روان شناختی و فیزیکی مرتبط با کار باشد. هم چنین با توجه به اکتسابی بودن نگرش ایمنی و کنترل رفتارهای غیرایمن از سوی پرستاران، برگزاری دوره هایی در این خصوص به مدیریت پرستاری بیمارستان های مورد مطالعه پیشنهاد می شود.