بررسی حذف کلرپیریفوس با استفاده از کامپوزیت کیتوزان گرافن اکساید از محلول آبی: مطالعه سینتیک، ایزوترم و ترمودینامیک

سموم حشره کش یکی از مهم ترین آلاینده های آبی هستند. کلرپیریفوس یکی از آفت کش های مهم فسفره است که به طور گسترده در کشاورزی استفاده می شود که ورود آن به منابع آب اثرات زیان باری برای سلامت انسان و محیط زیست دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی حذف کلرپیریفوس با استفاده از کامپوزیت کیتوزان گرافن اکساید از محلول آبی می باشد. تعیین مشخصات جاذب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی اسکن (SEM)، طیف سنجی مادون قرمز فوریه (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD) انجام شد. سپس تاثیر پارامترهای مختلف با هدف به دست آوردن شرایط بهینه برای انجام فرآیند جذب ازجمله، دوز جاذب، زمان تماس،pH، غلظت اولیه کلرپیریفوس و دما مطالعه شد. سپس pH بهینه در شرایط ثابت برای فرآیند مورد مطالعه تعیین گردید. سپس معادلات ایزوترم، سینتیک و ترمودینامیک جذب مورد بررسی قرار گرفت. کلرپیریفوس با روش کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد. بیشترین راندمان جذب در 5 pH=، زمان تماس 60 دقیقه، میزان جاذب g/L 0.8 ، دمای 25 و غلظت mg/l 1 برای کلرپیریفوس 93% مشاهده شد. نتایج نشان داد که سینتیک فرآیند جذب از مدل سینتیک شبه درجه دو و داده های تعادلی از مدل ایزوترمی لانگمیر پیروی می کند. بررسی پارامترهای ترمودینامیکی بیانگر آن است که، فرآیند جذب کلرپیریفوس بر روی جاذب کیتوزان گرافن اکساید گرماگیر بوده است. در بررسی ترمودینامیک واکنش نشان داد مقادیر مثبت ΔH و مقادیر منفی ΔS واکنش ها به ترتیب اندوترمی و خود به خودی است. نتایج این تحقیق نشان داد که کامپوزیت کیتوزان گرافن اکساید می تواند به عنوان جاذب مناسبی برای حذف کلرپیریفوس از محلول های آبی باشد.