مروری بر مدل های آسایش حرارتی

آسایش حرارتی حالتی ذهنی است که میزان رضایت فرد از شرایط حرارتی محیط را بیان می کند. قضاوت درباره آسایش حرارتی فرایند پیچیده ای است که تحت تاثیر عوامل فیزیکی، فیزیولوژیکی و روانشناختی قرار دارد. تحقیقات انجام شده در زمینه بررسی احساس و آسایش حرارتی، شامل مطالعات تحلیلی، مطالعات آزمایشگاهی و تدوین استانداردها می باشد. در رویکرد تحلیلی از طریق معادلات موازنه انرژی برای بدن و یا ارزیابی پاسخ حسگرهای پوستی و نیز شبیه سازی فرایندهای فیزیولوژیکی، انتقال حرارت، پاسخ فیزیولوژیکی و توزیع دمای بافت های بدن پیش بینی می شود. مطالعات آزمایشگاهی نیز اغلب به صورت انجام آزمایش روی افراد مختلف در اتاقک های کنترل شده به منظور ارزیابی دمای پوست/هسته بدن و در نهایت ارائه شاخص ارزیابی احساس حرارتی موضعی و کلی می باشد. در این مقاله به دسته بندی، مرور کلی و ارزیابی مزایا و محدودیت های مدل های آسایش حرارتی پرداخته شده است. واژگان کلیدی: آسایش حرارتی، مدل های ترموفیزیولوژیکی، مدل های مبتنی بر پاسخ حسگرهای حرارتی پوستی، احساس حرارتی موضعی و کلی، رویکرد تحلیلی و آزمایشگاهی.