پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت

تاکنون پژوهش های بسیاری به شناسایی عوامل موثر در پیش بینی رضایت زناشویی پرداخته اند. اما نقش عامل های مهمی مانند حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت به طور همزمان مورد تامل پژوهشگران قرار نگرفته است . هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت با رضایت زناشویی است. روش پژوهش این مطالعه پس رویدادی و توصیفی از نوع همبستگی و رگرسیون است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شاغل به تحصیل می شد که در سال تحصیلی 96-1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونه گیری تصادفی ساده 140 نفر از زنان متاهل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضامندی زوجیت، مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی، مقیاس ناگویی هیجانی و پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی، ابراز صمیمیت و صمیمیت عاطفی با رضایت زناشویی رابطه معناداری دارند. این متغیرها توانستند 44 درصد از واریانس رضایت زناشویی را پیش بینی کنند و حمایت ادراک شده بیشترین نقش را در پیش بینی رضایت زناشویی داشت. نتایج حاکی از اهمیت توجه به متغیرهای حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت در پیش بینی رضایت زناشویی زنان بود. بنابراین، توجه به متغیرهای حمایت ادراک شده، ناگویی هیجانی و ابراز صمیمیت در زندگی زوجین می تواند دریافت رضامندی زناشویی را برای آنها تضمین نماید.