وضعیت اشتغال دانش آموختگان مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل

مساله اشتغال دانش آموختگان آموزش عالی، یکی از مسایل مهم اقتصادی و اجتماعی کشور است و برای پیش بینی برنامه های آینده ضروری می باشد. این مطالعه، با هدف تعیین وضعیت اشتغال بکار دانش آموختگان مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، برای کلیه دانش آموختگان مامایی (120 نفر) ورودی سال های 1371 تا 76 دانشگاه، پرسشنامه ای ارسال گردید که 82 پرسشنامه بازگشت داده شد. داده ها با نرم افزار SPSS-10 به صورت توزیع فراوانی و مقایسه وضعیت اشتغال گروه ها با آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.
پنجاه و یک و سه دهم درصد از واحدهای پژوهشی شاغل بودند که نیمی از این شاغلین را طرحی ها تشکیل می دادند. آزمون آماری بین سال فراغت از تحصیل با اشتغال به کار واحدهای پژوهشی ارتباط معنی داری نشان داد. بیست و دو و نیم درصد از شاغلین در مشاغل غیر مرتبط با مامایی مشغول به کار بودند، 2/89 درصد از دانش آموختگان شاغل در بخش دولتی و 1/17 درصد در بخش خصوصی جذب شده بودند و 9/75 درصد دانش آموختگان دفتر کار نداشتند. آزمون آماری نشان داد بین سهمیه پذیرش با فراوانی تمایل به کار در مناطق محروم ارتباط معنی داری وجود دارد. اکثریت ماماها تمایل به کار در مناطق محروم نداشتند و در صورت امکان انتخاب مجدد، این رشته را انتخاب نمی نمودند.
بحث: آمار بی کاری در بین دانش آموختگان مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل نسبتا بالا و از مهارت آنان استفاده مطلوب نمی شود. لازمست زمینه های مناسب اشتغال، و بخصوص امکان بکارگیری نیروهای جوان در کلینیک های مشاوره ای بهداشت زنان و مادران، انجام گیرد.