حمایت پذیری واقعیت افزوده و واقعیت مجازی در بهبود ساختار چکیده نویسی در یک محیط یادگیری مشارکتی: مطالعه ای در حوزه ی یادگیری زبان به کمک کامپیوتر

همبستگی میان فناوری و آموزش در محیط آموزشی در سال های اخیر به نگرانی هایی در بین محققان آموزشی به طور کلی و زبان شناسان کاربردی به ویژه _ تا جایی که به واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) مربوط می شود_ منجر شده است. واقعیت افزوده پس از واقعیت مجازی در طول دهه های گذشته توانسته است توجه زیادی را در یادگیری زبان به کمک تلفن همراه به خود جلب کند. واقعیت افزوده دنیای مجازی را در محیط واقعی ترکیب کرده و واقعیت مجازی هم افراد دردنیای مجازی غرق می کند.
برای بررسی تاثیر AR و VR بر روی نگارش چکیده ی مقالات دانشجویان EFL، 12 گروه دو نفره با سطح زبانی متوسط در آزمون TOEFL و یک آزمون چکیده نویسی فرضی شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا چکیده ای را بر طبق زیرگام های مدل گام نویسی Hyland (2000) بنویسند؛ این کار از طریق سه برنامه ی تلفن همراه به مدت چهار هفته در یک محیط مشارکتی انجام شد _ حمایت جمعی مبتنی بر واقعیت افزوده, هدست واقعیت مجازی، و کاغذ. در ارزیابی نمرات چکیده ها قبل و بعد از کار، هیچ تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد. با این حال، گروه AR میانگین نتایج بهتری را (M = 33) در مقایسه با دیگر گروه های VR (M = 24) و گروه های کاغذی (M = 29)نشان داد. علاوه بر این، افراد با مهارت متوسط پایین در گروه AR نمرات بالاتری (M = 40) را نسبت به همتایان بالاترشان (M = 37) کسب کردند. نتایج حاکی از آن است که ادغام دنیای واقعی و غیر واقعی می تواند در تدریس ژانر چکیده نویسی به یادگیرندگان EFL به طور کلی و فراگیران با سطح مهارتی متوسط مفید واقع شود.