بررسی برخی پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گوجه فرنگی رقم ریوگرند (Lycopersicon esculentum cv. Rio Grande) به محلول پاشی ماده زیست-محرک تحت تنش کم آبی

به منظور بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گوجه فرنگی رقم ریوگرند به کاربرد مگافول تحت تنش کم آبی، آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 3 سطح آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و 4 سطح مگافول (0، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد) بود. نتایج نشان داد تنش کم آبی به طور معنی داری محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل و هدایت روزنه ای را کاهش داد و باعث افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز، نشت یونی و مقدار پرولین گردید. کاربرد برگی مگافول، محتوای کلروفیل و پرولین برگ، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنه ای و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز را تحت شرایط تنش کم آبی و آبیاری نرمال افزایش داد و باعث کاهش میزان نشت یونی گردید و بیشترین تاثیر را تیمار 2/0 درصد مگافول داشت. حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز (087/0 µmol H2O2 g-1 FW min-1) در گیاهان محلول پاشی شده با مگافول 2/0 درصد تحت شرایط تنش کم آبیاری 50 درصد حاصل شد. با توجه به نتایج کاربرد ماده زیست محرک برای گیاه گوجه فرنگی تحت شرایط آبیاری نرمال و کم آبیاری پیشنهاد می گردد