اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب حالتی- رقابتی ورزشکاران جانباز

اضطراب حالتی- رقابتی به کلیه هیجانات موقتی ورزشکار در شرایط رقابت جویانه ورزشی اطلاق می شود که با نگرانی و تنش همراه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب حالتی- رقابتی ورزشکاران جانباز در رشته فوتبال انجام شد. این پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل در بین 30 نفر از ورزشکاران جانباز در رشته فوتبال در استان یزد اعزام شده به مسابقات کشوری جانبازان در سال 94-1393 انجام شد که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه 120دقیقه ای تحت آموزش برنامه مداخله ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسش نامه اضطراب حالتی- رقابتی ماریتز و همکاران بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 20، از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی انجام شد. بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش معنی دار نمرات اعتمادبه نفس و کاهش معنی دار نمرات اضطراب جسمانی و شناختی در ورزشکاران شد (01/0>p). این بهبود در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش سطوح اضطراب (شناختی و جسمانی) و افزایش اعتمادبه نفس در ورزشکاران جانباز در رشته فوتبال موثر است.