اثر بخشی شناخت درمانی هستی نگر بر خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS)

مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که عوارض جسمی و روانی بیماری و استرس های ناشی از آن تمام جنبه های زندگی فرد بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر بر خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است، جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری ام اس که در بهار 97-1396 به انجمن ام اس ایران مراجعه کرده بودند که تعداد 24 نفر از افراد مبتلا به ام اس به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری مبتنی بر هدف براساس مصاحبه نیمه ساختار یافته انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله 10 جلسه هفتگی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر را دریافت کردند. ابزارهای مورداستفاده پرسشنامه نشانگان افت روحیه کیسان(2004)، مقیاس تاثیر خستگی و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983)بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. گروه آزمایش و کنترل براساس ویژگی های جمعیت شناختی سن(سال) (P<0.65)، مدت زمان تشخیص مبتلا به بیماری (سال) (P<0.87)، وضعیت تاهل(P<0.56)، سطح تحصیلات(P<0.57)، وضعیت شغلی(P<0.45) همگن سازی شده بودند. شناخت درمانی هستی نگر بر کاهش نمره های خستگی جسمانی (P< 0.01 و 45/12 =(21 و1)F)، خستگی شناختی (P< 0.01 و 35/14 =(21 و1)F)، خستگی اجتماعی(P< 0.01 و 16/8 =(21 و1)F)، نشانگان افت روحیه (P< 0.01 و 28/41 =(21 و1)F) و  استرس ادراک شده (P< 0.01 و 75/25 =(21 و1)F) موثر بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بهره گیری از رویکرد شناخت درمانی هستی نگر توانسته است به بهبود وضعیت خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک شده بیماران مولتیپل اسکلروزیس کمک نماید و سلامت عمومی آنها را ارتقا  بخشد. بنابراین می توان آن را به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای بهبود نشانگان خستگی، نشانگان افت روحیه و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به ام.اس به کار برد.