تاثیر باکتری Bacillus thuringiensis ، ویروس پلی هدرهسته ای، اسپینوزاد و امامکتین روی لارو سن سوم پروانه برگخوارچغندرقند Spodoptera exigua (Lep.:Noctuidae) در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی

پروانه برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua Hübner (Lep.: Noctuidae) یکی از آفات مهم چغندرقند (Beta vulgaris L.) می باشد، با توجه به مشکلات ناشی از مصرف سموم شیمیایی علیه این آفت، استفاده از حشره کش های زیست پایه در برنامه مدیریت تلفیقی آن قابل توصیه می باشد. لذا در این تحقیق، تاثیر باکتری Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki، ویروس SeNPV، اسپینوزاد و امامکتین روی لاروهای سن سوم پروانه برگخوار چغندرقند در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی مورد بررسی قرارگرفت. در شرایط آزمایشگاهی، شاخص LC50 به وسیله تجزیه پروبیت حاصل از تاثیر غلظت های مختلف باکتری، ویروس، اسپینوزاد و امامکتین بعد از 24، 48 و 72 ساعت و همچنین ارزیابی تاثیر هر ترکیب در شرایط صحرایی با استفاده از روش هندرسون- تیلتون و آنالیز GLM-U بعد از 1، 3، 7، 14 و 21 روز محاسبه شد. نتایج تجزیه پروبیت حاصل از غلظت های مختلف باکتری، اسپینوزاد و امامکتین بعد از 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب (52/3588، 25/1، 89/1)، (87/1954، 95/0، 33/1) و (25/1843، 78/0، 20/1) میلی گرم در لیتر و برای ویروس (105×34/5، 105× 31/4 و105× 14/4) OBs/lm به دست آمد. در بررسی تاثیر تیمارهای باکتری، ویروس، اسپینوزاد و امامکتین در شرایط صحرایی بعد از 21 روز بیشترین و کمترین تلفات به ترتیب مربوط به تیمار امامکتین(33/61) و ویروس)00/32%(گزارش شد. در ارزیابی خسارت، بیشترین خسارت مربوط به تیمار ویروس بعد از شاهد و کمترین در تیمار امامکتین و سپس اسپینوزاد مشاهده شد. بر اساس زیست سنجی آزمایشگاهی و صحرایی سموم اسپینوزاد و امامکتین، موثرترین ترکیبات در کنترل این آفت و ویروس و باکتری در مدیریت تلفیقی قابل توصیه می باشند.