تاثیر قارچ بیمارگر Beauveria bassiana بر ترجیح و رفتار سویچینگ کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis (Acari: Phytoseiidae)

کنه تارتن دولکه ای، Tetranychus urticae Koch، از جمله مهم ترین آفات گیاهی است که تکیه بیش از حد به سموم شیمیایی به منظور کنترل آن، عوارض جبران ناپذیر زیادی به دنبال داشته است. استفاده از دشمنان طبیعی روش مناسبی جهت کاهش تاثیر نامطلوب روش های قبلی تلقی می شود. در پژوهش حاضر، غلظت کشنده LC50 (107 × 3/1 اسپور/میلی لیتر) از جدایه MZ قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. روی رفتارهای شکارگری انتخابی و غیرانتخابی، ترجیح تغذیه ای و سویچینگ کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot با تغذیه از مراحل مختلف رشدی کنه تارتن دولکه ای (تخم، لارو، پروتونمف، دئوتونمف، بالغ نر و ماده) در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمون شکارگری غیرانتخابی و در غیاب بیمارگر B. bassiana، بیش ترین میزان تغذیه از مرحله تخم طعمه مشاهده شد (57/0 ± 22/15 تخم). با حضور قارچ بیمارگر، بیش ترین میزان تغذیه روی لاروهای کنه تارتن دولکه ای ثبت شد (64/0 ± 90/4 لارو). در آزمون شکارگری انتخابی و در نبود بیمارگر، بیش ترین میزان تغذیه از مرحله تخم مشاهده شد (56/0 ± 75/14 تخم). در شرایط حضور بیمارگر نیز بیش ترین میزان تغذیه از لاروهای طعمه ثبت شد (53/0 ± 90/9 لارو). بیش ترین مقدار محاسبه شده شاخص بتای منلی در شرایط عدم حضور قارچ بیمارگر B. bassiana روی مرحله تخم (03/0 ± 89/0) و پس از تیمار مراحل مختلف رشدی طعمه با استفاده از بیمارگر مورد مطالعه، روی مرحله لاروی مشاهده شد (05/0 ± 61/0). رفتار سویچینگ در کنه شکارگر P. persimilis در هر دو شرایط حضور و عدم حضور قارچ بیمارگر مشاهده نشد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر موید آن است که در استفاده هم زمان دو عامل بیولوژیک باید توجه بیش تری به ارزیابی برهمکنش میان آن ها معطوف شود.