ارزیابی اثرات داروی سلکوکسیب بر یاخته های تومور لنفوم موش(EL4)

لنفوم یکی از شایع ترین تومورها در اکثر گونه های موش می باشد. از طرفی خصوصیات بیولوژیک، هیستوپاتولوژیک و اپیدمیولوژیک لنفوم موش تشابه زیادی با سرطان های لنفوم در انسان دارد. از این رو تومورهای لنفوم موش می توانند مدل مناسبی برای مطالعه بیولوژیک سرطان های انسانی باشند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آپوپتوتیک و سایتوتوکسیک سلکوکسیب بر روی یاخته های توموری لنفوم موش(EL4) با استفاده از آزمون های Annexin/PI و MTT می باشد. نتایج آزمون MTT، مهار وابسته به دوز و زمان یاخته های EL4 توسط سلکوکسیب و مهار 50 درصدی بقای یاخته ها را در غلظت 20 میکرومولار سلکوکسیب، نشان داد. به علاوه درصد یاخته های دچار آپوپتوز پس از تماس 48 ساعته یاخته ها با غلظت IC50 (مهار 50 درصدی بقای یاخته ها) سلکوکسیب (20 میکرومولار) افزایش یافت. براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد، سلکوکسیب می تواند به عنوان یک درمان کمکی مناسب، همراه با سایر ترکیبات مورد استفاده در درمان سرطان لنفوم موش، استفاده گردد.