بررسی بیان ژن TruMDR2 جدایه های تریکوفیتون روبروم در پاسخ به تربینافین و نانوتربینافین

تریکوفیتون روبروم از شایع ترین عوامل درماتوفیتوزیس است. افزایش بیان ژن TruMDR2 که کدکننده پمپ های خروج دارو است، منجر به بروز مقاومت در تریکوفیتون روبروم نسبت به داروی تربینافین می شود. ضرورت تحقیق بر روی عوامل ضد قارچی جدید که می توانند با کاهش بیان این ژن باعث کاهش مقاومت در تریکوفیتون روبروم شوند انکارناپذیر است. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن TruMDR2 در سویه های تریکوفیتون روبروم نسبت به داروی تربینافین و نانوتربینافین بود. در این مطالعه دو جدایه تریکوفیتون روبروم جدا شده از ضایعات اونیکومایکوزیس به روش فنوتایپینگ و ژنوتایپینگ شناسایی شدند  و حساست ضد قارچی تربینافین و نانو تربینافین تهیه شده به روش Broth microdilution  با توجه به دستورالعمل CLSI انجام شد. سپس تغییرات بیان ژن TruMDR2 در دو جدایه مشخص شده در غلظت sub MIC تربینافین و نانو تربینافین  مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در جدایه ها در حضور غلظت های sub MIC تربینافین بیان ژن مورد بررسی222 / 16 و636/ 18 بود در حالیکه بیان ژن درحضور غلظت های sub MIC نانو تربینافین 913/7 و190/9 بود. با توجه به یافته های این مطالعه، افزایش بیان ژن TruMDR2 در دوجدایه در غلظت sub MIC تربینافین بیشتر از نانوتربینافین است.