تحلیل حساسیت مشخصات ترافیکی در مقابل تغییرات حجم برای چراغ راهنمایی عادی و هوشمند (مطالعه موردی: خیابان ماهان شهر کرج)

استفاده بهینه از زمان و جلوگیری از اتلاف آن همواره یکی از چالش های بزرگ جوامع انسانی است. معمولا زمان تاخیر و زمان توقف در تقاطع ها بخش قابل توجهی از زمان سفر را تشکیل می دهد. در بین راهکارهای کاهش اتلاف زمان در تقاطع ها، استفاده از چراغ راهنمایی هوشمند همواره موردتوجه مهندسان ترافیک بوده است. ازاین رو در این پژوهش تحلیل حساسیت مشخصات جریان ترافیک در مقابل تغییرات حجم ترافیک برای دو حالت چراغ راهنمایی عادی و چراغ راهنمایی هوشمند، موردبررسی قرار می گیرد. بدین منظور از داده های ترافیکی برداشت شده در دو نوبت عصر و ظهر خیابان ماهان شهر کرج استفاده می گردد. برای تحلیل حساسیت رفتار چراغ ها در برابر تغییرات حجم ترافیک، خیابان ماهان با احجام ترافیک مختلف در دو حالت چراغ راهنمایی عادی و چراغ راهنمایی هوشمند شبیه سازی می گردد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد هوشمند سازی چراغ راهنمایی به طور میانگین باعث کاهش زمان سفر به میزان 16 درصد، کاهش 5/24 درصدی زمان تاخیر، کاهش زمان توقف به اندازه 9/28 درصد، کاهش چگالی به اندازه 5/15 درصد و کاهش 6/14 درصدی زمان سفر کل می گردد. همچنین نتایج حاکی از آن است که هوشمند سازی چراغ راهنمایی تاثیر چندانی (کمتر از 5 درصد) بر جریان ندارد. همچنین نتایج حاکی از آن است که هوشمند سازی چراغ راهنمایی به طور میانگین منجر به افزایش سرعت هارمونیک به میزان 6/22 درصد می گردد. درنهایت با توجه به تحلیل حساسیت مشخص می گردد تغییرات مشخصات ترافیکی برای چراغ راهنمایی عادی در مقابل تغییرات حجم ترافیک به صورت یک خط است درحالی که تغییرات مشخصات ترافیکی برای چراغ راهنمایی هوشمند متشکل از دو خط با شیب های متفاوت است. این شکست که در حجم 105 درصد حجم ترافیک شمارش شده بیشینه رخ داده، حاکی از حساسیت بیشتر رفتار چراغ راهنمایی هوشمند نسبت به چراغ راهنمایی عادی، به حجم ترافیک شمارش شده بیشینه (حجم مورداستفاده برای طراحی چراغ راهنمایی) است.