مقایسه نگرش دانشجویان و فارغ التحصیلان کاردرمانی نسبت به سالمندی

 کارکنان بهداشتی نگرش ها و باورهای متفاوتی نسبت به سالمندان دارند و داشتن نگرش منفی به سالمندان می تواند بر ارائه خدمات اثر بخش به آنان اثر گذارد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی نگرش دانشجویان و فارغ التحصیلان کاردرمانی نسبت به سالمندی است.  این پژوهش از نوع مقطعی تحلیلی است و روی 125 نفر از دانشجویان ترم هفت به بالای رشته کاردرمانی در مقطع کارشناسی و فارغ التحصیلان کارشناسی و بالاتر با میانگین سنی 4/22±24/1 سال (70 زن و 55 مرد) انجام شد. روش نمونه گیری به صورت دردسترس (غیر احتمالی) از جامعه آماری بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه نگرش به سالمندی کوگان و پرسش نامه جمعیت شناختی بود. داده ها با استفاده از نسخه 17 نرم افزار SPSS و آزمون های کروسکال والیس و یومن ویتنی بررسی شدند.  میانگین نگرش کار درمانگران نسبت به پدیده سالمندی 151/448 بود که نگرشی متوسط است. بیشترین نمره نگرش مربوط به افراد مقطع دکترا، افراد با سابقه کاری بیش از 5 سال و افراد شاغل در حوزه کاری روان بود. میانگین نمره نگرش افراد با تجربه مسئولیت مراقبت از سالمند و افراد فاقد این تجربه 151 بود. تنها بین نمره نگرش و مقطع تحصیلی افراد ارتباط معنادار بود (0/05>P)، ولی بین نمره نگرش با سابقه کاری، حوزه کاری و تجربه مراقبت از سالمند، ارتباط معناداری وجود نداشت(0/05<P)

بر اساس یافته های این مطالعه نگرش کاردرمانگران نسبت به سالمندی به سمت مثبت گرایش دارد، ولی با توجه به ارتباط بیشتر کاردرمانگران با سالمندان، این میزان نگرش هنوز کافی نیست. از این رو نتایج این تحقیق می تواند مبنایی برای برنامه ریزی های تحول نگرش نسبت به سالمندان در تحقیقات آتی باشد.