تحلیل تغییرپذیری ذخایر کربن و نیتروژن خاک گونه های کهور، استبرق و کنار در جنوب کرمان

با توجه به گستردگی و سطح اراضی مناطق گرم و خشک، ضرورت مطالعه آنها از جنبه های زیست محیطی به منظور برنامه ریزی و مدیریت بهینه این منابع اهمیت ویژه ای دارد. با این وجود شناخت گونه های درختی مناطق گرم و خشک و تاثیری که بر حاصلخیزی، پویایی و بهبود خاک می گذارد بسیار حائز اهمیت می باشد. به منظور مدیریت پایدار در این مناطق، اثرگذاری پوشش های اراضی با گونه های مختلف درختی شامل کهور، استبرق و کنار بر ذخایر کربن و نیتروژن خاک در جنوب کرمان مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های خاک از عمق 20-0 سانتی متری نمونه برداری شد. جرم مخصوص ظاهری، رطوبت، pH، هدایت الکتریکی، کربن، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و تنفس میکروبی خاک و ویژگی های شیمیایی برگ شامل کربن، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم اندازه گیری شدند. تجزیه واریانس مقادیر مشخصه های فیزیکوشیمیایی- بیولوژیکی خاک و شیمیایی برگ حاکی از وجود تفاوت های آماری معنی دار در ارتباط با توده های درختی و عرصه بدون پوشش می باشد. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ذخیره کربن و نیتروژن خاک به گونه درختی کنار اختصاص داشته در حالی که پایین ترین مقادیر ذخایر کربن و نیتروژن خاک در عرصه بدون پوشش مشاهده شد و گونه های کهور و استبرق حالت بینابینی را نشان دادند. نتایج حاکی از آن است که گونه های درختی سازگار با آب و هوای گرم و خشک جنوب کرمان، کیفیت خاک را بهبود می بخشند. نتایج بر این امر دلالت دارد که گونه درختی کنار در راستای کاهش اثر تغییرات اقلیمی، ذخیره کربن و نیتروژن خاک را نسبت به دیگر گونه ها بیشتر تقویت می کند. بر مبنای مشخصه های مورد مطالعه در این پژوهش، جهت بهبود کیفیت و پویایی خاک و همچنین افزایش ذخیره کربن و نیتروژن خاک در مناطق وسیع جنوب کرمان، درخت کاری با گونه کنار می تواند مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد.