مدل ساختاری رابطه نگرانی های همدلانه با رضایت از شفقت و خستگی از شفقت در پرستاران بخش های مراقبت های ویژه

نگرانی های همدلانه یکی از عوامل موثر بر کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران می باشد. این پژوهش باهدف بررسی، مدل ساختاری رابطه نگرانی های همدلانه با رضایت از شفقت و خستگی از شفقت در پرستاران بخش های مراقبت های ویژه انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی، از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه اعم از NICU- ICU-CCU و دیالیز در بیمارستان های اصفهان در سال 1396 تشکیل می دادند که از میان آن ها تعداد 250 نفر از پرستاران (زن و مرد) شاغل در بخش های مراقبت های ویژه در بیمارستان های الزهرا، نور و علی اصغر، امین و کاشانی بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل، سنجش کیفیت زندگی حرفه ای استم و نگرانی های همدلانه دیویس پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج مدل ساختاری نشان داد رابطه نگرانی های همدلانه با رضایت از شفقت و خستگی از شفقت از برازش مطلوب برخوردار است به طوری که متغیر نگرانی های همدلانه 67/0 درصد از واریانس بعد رضایت از شفقت و 13/0 درصد از واریانس بعد خستگی از شفقت را تبیین می کند. بنابر نتایج این پژوهش، نگرانی های همدلانه بر ابعاد کیفیت زندگی پرستاران تاثیر معنی دار دارد.