بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر الگوی بک بر نشانگان بالینی و رضایتاز زندگی بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر الگوی بک بر نشانگان بالینی و رضایت از زندگی بیماران مبتلا به افسردگی اساسی انجام شد. این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 24 نفر از بیماران دارای افسردگی اساسی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی بلوکی در دو گروه درمان شناختی رفتاری و کنترل تقسیم شدند. درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر الگوی بک در دوازده جلسه نود دقیقهای و دو بار در هفته برگزار شد و گروه کنترل تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفت. جهت اندازه گیری افسردگی و رضایت از زندگی به ترتیب از پرسشنامه های بک و دینر قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله استفاده گردید. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS-21 صورت گرفت. در کل 24 نفر معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند که در هر گروه 12 نفر به طور تصادفی قرار گرفتند. فراوانی مردها در گروه درمان و کنترل به ترتیب 50/0 و 33/3 درصد بود. میزان افسردگی و رضایت از زندگی بین دو گروه، بعد از مداخله و دوماه بعد تفاوت آماری معنی داری داشت (P<0/05). نتایج آزمون Repeated measure نشان داد در گروه درمان شناختی رفتاری از نظر افسردگی و رضایت از زندگی رابطه معنی داری در طول زمان وجود دارد. نتایج این مطالعه نشان داد درمان شناختی رفتاری تاثیر مثبتی بر افسردگی و رضایت از زندگی در بیماران دارای افسردگی اساسی دارد.