اثر نانوذرات اکسید آهن سه ظرفیتی (Fe2O3) بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون چربی در بافت آبشش بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

هدف از پژوهش حاضر بررسی سمیت نانوذرات اکسید آهن بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بافت آبشش بچه ماهی کپور معمولی بود. بدین منظور بچه ماهیان با میانگین وزن 6/0±17 گرم به مدت دو هفته در معرض غلظت های 0، 10، 30 و 50 میلی گرم در لیتر نانو ذرات آهن قرار گرفتند. نمونه برداری در روزهای 0، 1، 7 و 14 انجام شد و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز و میزان پراکسیداسیون چربی (MDA) در آبشش مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که قرار گیری در معرض نانوذرات آهن منجر به افزایش معنی دار در میزان پراکسیداسیون چربی و تغییر در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی با گذشت زمان شد (05/0P<) که در واقع نشان دهنده پاسخ زیستی ماهیان به نانوذرات اکسید آهن بود. بنابر این، پایش شاخص های زیستی مانند آنزیم های آنتی اکسیدانی و سطح مالون دی آلدئید می تواند شاخصی مناسب برای سنجش استرس اکسیداتیو وارد شده به ماهی کپور معمولی باشد.