تلفیق داده ها و تصمیم گیری چندمعیاره برای تهیه نقشه ظرفیت سنجی منابع نفت و گاز (بررسی موردی : ناحیه سراچه، استان قم)

در این پژوهش با هدف کمک به کاهش ریسک اکتشافات زمین شناسی برای بهره برداری بهینه از ظرفیت های نفتی و گازی، روش مهندسی اطلاعات مکانی یعنی استفاده همزمان از روش های دورکاوی، سامانه اطلاعات مکانی، تعیین موقعیت ماهواره ای و فتوگرامتری زمینی و هوایی به کار گرفته شده است. این اطلاعات در دو بخش دورکاوی فضایی (تصاویر ماهواره ای) و هوایی و زمینی (فتوگرامتری) با دو جنبه کمی و کیفی مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین در این تحقیق نقش اصلی تصاویر ماهواره ای  شامل شناسایی ساختارهای زمین شناسی و دگرسانی سنگ ها (هوازدگی و آلتراسیون) سنگ ها با روش تحلیل اطلاعات هندسی و رادیومتری و ، روش شاخص هیدروکربنی و مدل ژئوبوتانی است. تحلیل های فتوگرامتری شامل تفسیر عکس ها و ایجاد مدل سه بعدی از عکس های هوایی با هدف استخراج مدل ساختاری و سنگ شناسی انجام می شود. در پژوهش حاضر، منطقه سراچه استان قم که طبق شواهد زمین شناختی، غنی از مواد هیدروکربنی است مورد مطالعه قرار می گیرد. با این هدف، پردازش تصاویر چند طیفی سنجنده استر ماهواره ترا همچنین روش های رده بندی نگاشت زاویه طیفی آو سنجش واگرایی طیفی برای بررسی دگرسانی کانی ها و رده بندی سنگ ها انجام می شود. در نهایت، لایه های اطلاعاتی داده های زمینی، هوایی و ماهواره ای تلفیق می شوند و نتایج حاصل با موقعیت چاه های موجود و سایر داده ها اعتبار سنجی می گردد و براساس تصمیم گیری چند معیاره، نقشه ظرفیت سنجی منابع نفت و گاز به دست می آید. بازدیدهای میدانی، تفسیر عکس های فتوگرامتری و شواهد زمین شناسی به دست آمده حاکی از صحت نقشه ظرفیت سنجی منابع هیدروکربنی به روش دورکاوی و انطباق نتایج با مشاهدات میدانی در سطح اطمینان بالا (بیش از 75 درصد صحت) می باشد.