بررسی اثر محافظتی (پیشگیرانه) عصاره هیدروالکلی گیاه شاهتره گل ریز (Fumaria parviflora L.) در آسیب کبدی ناشی از وین کریستین در موش صحرایی نر

اثرات حفاظت کبدی گیاه شاهتره در مدل های سمیت ناشی از مواد شیمیایی و دارویی به اثبات رسیده است. با توجه به اهمیت سمیت کبدی داروی وین کریستین، در مطالعه حاضر اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی شاهتره در آسیب کبدی القا شده با وین کریستین در موش صحرایی نر بررسی شد. در این مطالعه تجربی، 42 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند: 1)گروه شم 2) گروه کنترل منفی، 3)گروه VCR (وین کریستین mg/kg5/0i.p.) ، 4)گروه شاهتره با دوز mg/kg300 ،  5) گروه شاهتره با دوز mg/kg500،  6) گروه پیشگیری: شاهتره mg/kg300 (10روز) و در روزهای 9و10وین کریستین، و 7)گروه پیشگیری: شاهتره دوز mg/kg500(10روز) و در روزهای 9و10وین کریستین. سطح سرمی شاخص های کبدی (آنزیم های ALT، AST،ALP) و نیز بیومارکر مالان دی آلدئید اندازه گیری شد. نتایج توسط نرم افزار پریسم و آزمون ANOVA one away تحلیل شدند.  شاهتره با دوز mg/kg500 تنها توانست سطوح افزایش یافته آنزیم ALT کبدی حاصل از سمیت وین کریستین را کاهش دهد (01/0>P). عصاره شاهتره با دوز mg/kg300در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معنی داری بر روی آنزیم AST و ALT, ALP نداشت و شاخص اکسیداتیو MDA همچنان بالا بود. گیاه شاهتره با دوزهای مورد مطالعه اثرات حفاظتی معنی داری در برابر آسیب های کبدی وین کریستین در موش صحرایی نداشت.