پایش زیستی فلز جیوه با استفاده از پلانکتون در خور موسی

در این مطالعه غلظت جیوه در آب، رسوب و پلانکتون در خور موسی بررسی گردید. نمونه برداری با جمع آوری 9 نمونه آب و رسوب در هر خور و مجموعا 45 نمونه از کل خوریات انجام گردید. نمونه برداری از فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون ها به ترتیب با استفاده از تور 20 و 300میکرون در هر خور انجام گرفت. پس از عملیات آزمایشگاهی غلظت جیوه به روش بخار سرد با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد نتایج نشان داد که سطح غلظت جیوه دامنه ای 82/0 ± 39/4 تا 14/2 ± 66/11 میکروگرم بر لیتر در آب و 03/0 ± 26/0تا 04/0 ± 76/0میکروگرم بر گرم وزن خشک در رسوب داشت . همچنین دامنه غلظت جیوه 01/0 ± 02/0تا 01/0 ± 17/0 در فیتوپلانکتون و 01/0 ± 10/0تا 07/0 ± 47/0 میکروگرم بر گرم برای زئوپلانکتون ها اندازه گیری گردید. بررسی همبستگی بین عوامل نشان داد که بین غلظت جیوه در فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون همبستگی معنی دار و مثبتی (P<0.05) وجود دارد. که با افزایش جیوه در فیتوپلانکتون غلظت جیوه در زئوپلانکتون نیز افزایش می یابد. با توجه به سمیت بالای جیوه، امکان تجمع زیستی و بزرگنمایی زیستی در بدن موجودات آبزی و وجود آلودگی در خور موسی پایش مداوم و منظم این محدوده آبی برای اطمینان از سلامتی اکوسیستم ضروری است. به همین جهت در این مطالعه به منظور آگاهی از میزان جیوه در سطوح پایین غذایی ، غلظت این ماده شیمیایی در آب، رسوب و پلانکتون در منطقه خور موسی سنجش گردید.