بررسی آراء عبدالوهاب فرید تنکابنی و سید ابوالفضل برقعی در نقد عقیده رجعت

رجعت یکی از ضروریات مذهب تشیع بوده و ادله فراوانی بر حقانیت آن وجود دارد. کتب و مقالات متعددی از صدر اسلام تا به حال، با بهره مندی از آیات، روایات و تحلیل های عقلی، به نقد و یا اثبات این نظریه پرداخته اند. اهل سنت و سلفی های ایرانی، رجعت در امت اسلام را نپذیرفته اند و اعتقاد به آن را غلوآمیز می پندارند و در رد امکان آن، به آیاتی از قرآن استناد می کنند و اکثر روایات این باب را مجهول، مرسل و ضعیف می پندارند. بزرگان شیعه در اثبات امکان و لزوم تحقق رجعت، به آیات قرآن استناد می کنند و اکثر روایات مربوط به رجعت را صحیح دانسته و از آنها تواتر را برداشت می کنند. در میان سلفی های ایرانی، عبدالوهاب فرید تنکابنی و سید ابوالفضل برقعی، اشکالات متعددی را بر عقیده رجعت مطرح کرده اند. نگارنده بر آن است تا با محوریت آیات قرآن و روایات تفسیری، به نقد و بررسی شبهات وارده در کتاب «اسلام و رجعت» اثر عبدالوهاب فرید تنکابنی و بخش هایی از کتاب «بررسی علمی در احادیث مهدی» و«تابشی از قرآن» اثر سید ابوالفضل برقعی بپردازد.