مدل یابی معادلات ساختاری اثر پردازش اطلاعات هیجانی بر حل مسئله اجتماعی با میانجیگری توازن خود

این پژوهش به تبیین اثر پردازش اطلاعات هیجانی بر الگوی حل مسئله اجتماعی بر اساس نقش میانجیگر توازن خود با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری(SEM) می پردازد. در این پژوهش 308 شرکت کننده(188زن و 114مرد) حضور داشتند که به شیوه نمونه گیری دردسترس از بین کارکنان عملیات پرواز هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران مورد آزمون قرار گرفتند.جهت سنجش متغیرهای پژوهش از 3پرسشنامه ، شاخص یکپارچه ناهم خوانی خود  هاردین ، مقیاس توانایی حل مساله اجتماعی فرم کوتاه تجدید نظر شده دیزوریلا و نزو و مقیاس پردازش اطلاعات هیجانی باکر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که همه مولفه های پردازش هیجانی با مولفه های حل مسئله انطباقی به صورت منفی و با مولفه های حل مسئله غیر انطباقی به صورت مثبت و در سطح معناداری 01/0 همبسته اند. همچنین مولفه های چهارگانه توازن خود با مولفه های حل مسئله انطباقی به صورت مثبت و با مولفه های حل مسئله غیر انطباقی به صورت منفی و در سطح معناداری 01/0 همبسته اند. به کار گیری تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار AMOS 18.0و برآورد بیشینه احتمال (ML) نشان داد که مدل اندازه گیری با داده های گردآوری شده به صورت مطلوب برازش دارد و همه نشانگرهای مدل اندازه گیری از توان لازم برای اندازه گیری متغیرهای مکنون پژوهش حاضر برخوردار بودند. مدل ساختاری نیز همانند مدل اندازه گیری با داده های گردآوری شده برازش دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش آموزش و ارتقا توانایی شناختی منجر به بهبود مهارت حل مسئله کارکنان عملیات پرواز می شود.