اقتباس سینمایی جان دویگان (1993) از رمان دریای پهناور جین ریس: تملک و تصاحب مجدد آنتوانت/برتا شخصیت رهایی یافته جین ریس

رمان دریای پهناور جین ریس پیش درآمدی است بر رمان معروف جین ایر اثر شارلوت برونته. این رمان داستان زندگی آنتوانت کازوی که وارثی سفیدپوست اما دو رگه است را از زمان جوانیش در جاماییکا تا ازدواج ناموفقش با یک اشراف زاده انگلیسی خاص که نویسنده هرگز نامش را نمی برد بیان می کند. این اشراف زاده انگلیسی خیلی زود نام او را به برتا تغییر می دهد، او را دیوانه اعلام می کند، اموال او را تصرف می کند و او را وادار به آمدن به انگلستان می کند. با دستگیری جامعه ای سرکوبگر و مردسالار که در آن آنتوانت نه به سفیدپوستان اروپایی تعلق دارد و نه به سیاه پوستان جامایکاییا، رمان ریس زن دیوانه اهریمنی در اتاق زیر شیروانی برونته را به صورت تخیلی بازآفرینی می کند. مانند بسیاری از رمان های پسااستعماری، این رمان عمدتا با مضامین نابرابری نژادی و خشونت جابجایی و یکسان سازی سر و کار دارد. بر طبق نظر لیندا هاچن هر اقتباسی را باید در موقعیت خلق آن بررسی کرد. اقتباس سینمایی جان دویگان (1993) از رمان دریای پهناور (1966) جین ریس در واقع یک تصرف است که رمان ریس را تبدیل به پیوستی به رمان جین ایر شارلوت برونته می کند. اهداف جان دویگان در پرتو مشکلات و اضطراب های استرالیا در مورد جمعیت بومی خود روشن تر می گردد. با ایجاد تغییراتی بسیار آشکار و فاصله گرفتن از متن اصلی رمان، این فیلم صدای شخصیت های سرکوب شده رمان جین ریس را (که می توانند نمایانگر جمعیت بومی استرالیا باشند) دوباره ساکت می کند و به شخصیت های سرکوبگر (که می توانند نمایانگر استرالیایی های سفید پوست باشند) قدرت عمل کامل می دهد. در این فرایند، این فیلم برتری فرهنگ بریتانیا را بازمی گرداند، درستی ماموریت های استعماری و "ترویج تمدن" بریتانیا را توجیه می کند، و لذتی ذهنی را به بینندگان سفید پوست فیلم القا می کند و آنان را مطمئن می سازد که هنوز بر روی "برده های" بومی پیشین خود قدرت و کنترل دارند. در این مقاله پژوهشگر تلاش می کند اهداف پنهان فیلم را نشان دهد.