ارائه مدل مدیریت توان بخشی فیزیکی معلولان، سالمندان و مصدومین در شرایط اضطراری (زلزله)

به هنگام بروز حادثه یا بلایای طبیعی، بخش عمده آسیب متوجه کم توانان شامل کودکان، سالخوردگان و معلولان است. معلولان به دلایلی مورد کم توجهی قرار گرفته اند. در هر یک از مراحل چرخه مدیریت بحران این کم توجهی مشهود است. این مشکل در شرایط اضطراری برجسته تر است و اغلب نیاز به خدمات توان بخشی در شرایط اضطراری بویژه 72 ساعت طلایی بعد از زلزله، به فراموشی سپرده می شود.
در این پژوهش بعد از مروری اجمالی بر پیشنه موضوع با روش کتابخانه ای، اصول و مبانی نظری ارائه شده است. سپس با روش نظرسنجی از صاحب نظران، تدوین و تحلیل نظرات صاحب نظران مورد بحث قرار گرفته و براساس کلیت مطالب مورد بحث، مدلی ساده و کاربردی برای توان بخشی فیزیکی معلولان، سالمندان و مصدومین در شرایط اضطراری بعد از زلزله پیشنهاد شده است.
اهم یافته های تحلیل پرسشنامه ها عبارتند از: حوادث ترافیکی اصلی ترین عامل معلولیت؛ معلولیت حرکتی به عنوان مبنای مدل مدیریت توان بخشی ، موقعیت یابی، روش های نوین هشدار و ارتباط، تیم های سیار توان بخشی محله با سرتیمی متخصصین طب فیزیکی و توان بخشی ، ضرورت حضور تیم توان بخشی از 72 ساعت اول پس از زلزله، آموزش امداد گران با تمرکز بر پیشگیری از ایجاد معلولیت در مصدومین زلزله، از اهم یافته های نظرات صاحب نظران است.
ارائه مدلی جامع و کاربردی، اصلی ترین نتیجه این پژوهش است. در این مدل اقداماتی که در مراحل مختلف چرخه مدیریت بحران به ویژه در شرایط اضطراری باید صورت پذیرد تا آسیب های وارد به معلولین و مصدومین در زلزله ها کاهش یابد، وارد شده است.