پیش بینی اضطراب تحصیلی بر اساس ادراک محیط کلاس با میانجی گری سبک های مقابله ای در دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر تهران

هدف مطالعه حاضر ارائه الگوی ساختاری به منظور پیش بینی اضطراب تحصیلی بر اساس ادراک محیط کلاس با میانجی گری سبک های مقابله ای در دانش آموزان است. روش پژوهش از نوع توصیفی، و با روش همبستگی است. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس دولتی شهر تهران که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل می باشند. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای استفاده شد. حجم نمونه این الگو شامل 480 دانش آموز دختر مقطع دوم متوسطه شهر تهران است. دانش آموزان به پرسشنامه های ادراک رابطه والد فرزند فاین، جی مورلند و اندرو شوبل (1983) فرم مادر و پدر ، ادراک محیط کلاس ساخته ی فراسر، فیشر و مک روبی (1996)، وضعیت اقتصادی اجتماعی تیمز، سبک های مقابله اندلر و پارکر (1990)، اضطراب تحصیلی ابوالمعالی و همکاران (1994) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها و پاسخ به پرسش های پژوهش از روش الگو یابی معادلات ساختاری استفاده شد که برای بررسی روابط علی موجود میان متغیرهای مکنون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هر هفت مولفه ادراک محیط کلاس (همبستگی، حمایت معلم، درگیری با کلاس ، تحقیق، جهت گیری تکلیف، همکاری، عدالت) با هر چهار مولفه اضطراب تحصیلی به صورت منفی و در سطح 01/0 همبسته بودند. همچنین سبک مقابله مسئله مداری به صورت منفی و دو سبک مقابله اجتنابی و هیجان مداری به صورت مثبت و در سطح معناداری 01/0 با هر چهار مولفه اضطراب تحصیلی همبسته بودند.