پیش ‏بینی قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه‏ ی روانشناختی و انطباق‏ پذیری مسیر شغلی

پژوهش حاضر با هدف پیش‏ بینی قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه ی روانشناختی و انطباق ‏پذیری مسیر شغلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی_همبستگی بود. جامعه‏ ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397 تشکیل می‏دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه ‏گیری تصادفی خوشه ‏ای تعداد 243 دانشجو انتخاب شدند. از پرسشنامه ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی کانتچ (2011)، پرسشنامه ی سرمایه‏ی روانشناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه ی انطباق ‏پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع‏آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ‏ها از آزمون‏ های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ‏ها نشان داد که بین سرمایه ‏ی روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش‏بینی و تاب ‏آوری) و انطباق ‏پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصدکارآفرینی دانشجویان رابطه‏ ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه ‏ی روانشناختی و انطباق‏ پذیری مسیر شغلی قابل پیش‏بینی است که متغیر انطباق‏پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که سرمایه‏ ی روانشناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان می‏باشند که نیازمند توجه و برنامه ‏ریزی هستند.