بررسی روند و توزیع مکانی پارامتر های اقلیمی دما و بارش در مناطق خشک و بیابانی(مطالعه موردی: جنوب استان کرمان)

پیش بینی پارامترهای تاثیرگذار اقلیمی در مناطق مختلف به خصوص مناطق خشک و بیابانی که محیط زیست بسیار شکننده ای دارند از اهمیت خاصی برخوردار است. اکوسیستم های این مناطق به دلیل کمبود منابع آبی از شرایط ویژه ی برخوردار هستند. به همین لحاظ پیش بینی پارامتر هایی از قبیل بارش و دما و آگاهی داشتن از چگونگی تغییر آنها در این مناطق از اهمیت ویژه ی برخوردار است و می تواند به مدیریت بهینه منابع آب و ایجاد راهکارهای مقاومتی کمک شایانی کند. در این مطالعه به منظور بررسی روند داده های بارش و دما در منطقه جنوب استان کرمان از روش های ناپارامتریک من-کندال و شیب خط سن استفاده شد. همچنین همگنی داده ها با استفاده از آزمونKolmogorov-Smirnov بررسی شد. نتایج نشان داد، داده های ایستگاه های استفاده شده در تحقیق در سطح 5 درصد همگن بوده و اشتباه سیستماتیکی رخ نداده است. همچنین نتایج نشان داد که ایستگاه های انجیرک، حسین آباد، بم، کهنوج و جیرفت دارای روند صعودی معنی دار در سطح 99 و 95 درصد در دمای متوسط سالانه هستند. ضمنا بررسی نمودارهای گرافیکی تغییرات مولفه بارش در استان کرمان را نشان می دهد که روند معنی داری در افزایش و یا کاهش مقدار آن وجود نداشته است، بنابراین، از این نتایج می توان در مدیریت منابع آب منطقه استفاده نمود.