وزیکول های خارج سلولی و کاربردهای درمانی آن ها: یک مقاله مروری

وزیکول های خارج سلولی وزیکول های با دولایه غشای فسفولیپیدی هستند که از سلول های مختلف ترشح می شوند. این ذرات حاوی مولکول های زیستی مثل mRNA، miRNA، DNA، پروتئین و لیپید هستند و نقش مهمی در برقراری ارتباطات سلولی دارند و متعاقب رسیدن به سلول های هدف موجب تغییر در عملکرد، سرنوشت، مورفولوژی، تمایز و رشد می شوند. مطالعه حاضر از نوع مروری است که با هدف بررسی مکانیسم مولکولی درگیر در تشکیل اگزوزوم ها و کاربرد درمانی آن ها صورت گرفته است. مطالعه مروری حاضر از مقالات چاپ شده در پایگاه های اطلاعاتی Scopus، ISI و Pubmed استفاده شده است. کلمات کلیدی به کاربرده شده شامل extracellular vesicles، exosome، ESCRT، MVB بود. تعداد 118 مقاله مرتبط و دربرگیرنده تحقیقات از سال 2005 تا 2018 بود، موردبررسی قرار گرفت. اگزوزوم ها (نانووزیکول های به اندازه 30-120 نانومتر) یکی از اعضای خانواده وزیکول های خارج سلولی هستند که توسط بیشتر سلول ها ترشح می شوند. مکانیسم های مولکولی پیچیده در تشکیل، ترشح و جذب شدن این وزیکول ها دخالت دارند. مطالعات نشان می دهد که اگزوزوم ها نقش بسیار مهمی در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیک و پاتوفیزیولوژیک دارند. یافته ها حاکی از آن است که اگزوزوم ها می توانند به عنوان نشانگر زیستی، حامل انتقال عوامل درمانی بخصوص در زمینه تشخیص و درمان بیماری ها مورداستفاده قرار بگیرند. اگزوزوم ها نقش بسیار مهمی در تنظیم فرایندهای زیستی دارند. آن ها می توانند به عنوان ابزاری در زمینه شناسایی و درمان بیماری های مختلف کاربرد داشته باشند. باوجود پیشرفت در زمینه زیست شناسی و کاربرد اگزوزوم ها، هنوز سوالات زیادی در مورد کاربرد آن ها وجود دارد.