تاثیر تجربه های ناگوار در روابط دوران کودکی بر سلامت روانی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه های ناگوار در روابط دوران کودکی، در خانواده و مدرسه، بر دانشجویان و تاثیر آنها بر پیامدهای منفی سلامتی شان (افسردگی، اضطراب، نگرش خودکشی و فکر جدی خودکشی در طول عمر) است. 524 دانشجوی کارشناسی 18 تا 28 ساله با روش نمونه گیری چندمرحله ای از گروه های آموزشی علوم انسانی، فنی مهندسی و علوم پایه در دانشگاه تهران شرکت کردند. ملاحظات اخلاقی توسط کمیته اخلاق دانشگاه تهران تایید شد. از HADS برای افسردگی و اضطراب (8≤)، یک پرسشنامه محقق ساخته برای تجربه های ناگوار در روابط دوران کودکی و دو تک سوال برای نگرش خودکشی و فکر خودکشی استفاده شد. تجزیه وتحلیل ها با Fisher’s exact و رگرسیون لجستیک دووجهی (تک متغیره و چندگانه) انجام گرفت. 487 شرکت کننده (59/2درصد دختر) با میانگین سنی 1/42±20/66 وارد تحلیل ها شدند. 43/6درصد افسردگی، 69/6درصد اضطراب، 39/8درصد نگرش خودکشی و 37/9درصد فکر خودکشی را گزارش دادند که به طورمعنی داری در دختران بیشتر بود. عمده ترین تاثیرها بر اضطراب و متغیرهای خودکشی بود. مهم ترین تجربه های تاثیرگذار شامل سوءرفتار عاطفی (بیشتر روی اضطراب،2/21برابر؛35/3-1/40=CI95%) فقدان عشق والدین (بیشتر روی اضطراب،2/01برابر؛ 3/31-1/22=CI95%)، غفلت (بیشتر روی اضطراب، 1/93برابر؛3/14-1/19=CI95%؛ و فکر خودکشی، 1/93برابر؛2/91-1/28=CI95%)، خشونت جسمی خانگی (بیشتر روی فکر خودکشی،1/91برابر؛2/94-1/24=CI95%)، طلاق/جدایی (بیشتر روی نگرش خودکشی،2/23برابر؛4/79-1/04=CI95%)، قربانی همسالان شدن (بیشتر روی اضطراب،1/60برابر؛2/69-0/95=CI95%؛ 0/1>P)، و سوءاستفاده ی جنسی جسمانی (بیشتر روی نگرش خودکشی،1/78برابر؛2/97-1/07=CI95%) و غیرجسمانی (بیشتر روی اضطراب،2/61برابر؛ 4/88-1/39=CI95%) بود. جنسیت دختر تاثیر این تجربه های ناگوار را بر پیامدها افزایش نسبی می داد. پژوهش های طولی و شیوع شناختی در کشور لازم است. به پژوهشگران توصیه می شود تعیین گرهای اجتماعی محیطی ایجادکننده تجربه های ناگوار در روابط دوران کودکی و تداوم تبعات آنها را بررسی کنند.