بازسازی تغییرات تراز دریا با استفاده از نوسانات پذیرفتاری مغناطیسی در بخش جنوب شرقی دریای خزر

مطالعه پذیرفتاری مغناطیسی یکی از مهم ترین روش ها برای پایش تغییرات ترکیب رسوب در بررسی های محیطی است. در این مطالعه به منظور بازسازی تغییرات تراز دریا با استفاده از نوسانات پذیرفتاری مغناطیسی در بخش جنوب شرقی دریای خزر، پنج مغزه رسوبی (K1, K3, K5, K7, N1) از رسوبات بستر خلیج گرگان در امتداد شرق به غرب خلیج برداشت شد. مغزه ها ابتدا از نظر میزان پذیرفتاری مغناطیسی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس ماده آلی، کربنات کلسیم، و دانه بندی نمونه های برداشت شده از مغزه ها مشخص گردید. نتایج این مطالعه نشان داد، پذیرفتاری مغناطیسی در این رسوبات، رابطه مستقیمی با میزان اندازه رسوبات حمل شده از خشکی دارد. در زمان های پایین آمدن سطح دریا در نتیجه ورود مواد آواری دانه درشت (افزایش درصد ماسه)، میزان پذیرفتاری مغناطیسی در رسوبات افزایش نشان می دهد و در زمان های بالا آمدن سطح آب دریا در نتیجه افزایش مواد آلی و کاهش اندازه دانه ها (افزایش درصد گل) میزان پذیرفتاری مغناطیسی کاهش یافته است. همچنین ارتباطی بین پذیرفتاری مغناطیسی و تغییرات میزان کربنات کلسیم در رسوبات مشاهده نشد. نتایج این پژوهش نشان داد، استفاده از منحنی های پذیرفتاری مغناطیسی در کنار سایر داده ها ازجمله داده های زمین شناسی و تاریخی در بخش هایی که امکان بازسازی تغییرات دریا با چالش رو به رو است می تواند ایده ای مناسب جهت بازسازی محیط های دریایی خصوصا مناطق نزدیک به ساحل ارایه نماید.