اثر محافظتی عنصر روی بر فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در موش های صحرایی مسموم شده با آرسنات سدیم

با توجه به اهمیت آنزیم الکالن فسفاتاز جهت رشد سلول های کبدی و با توجه به وجود عنصر روی در ساختمان این آنزیم و با وجود خاصیت آنتاگونیستی و تاثیر احتمالی آرسنیک براین فرآیند، هدف اجرای این پروژه منظور گردیده است.

تعداد 48 سرموش صحرایی نر از نژاد ویستاردر 8 گروه آزمایشی تقسیم بندی شدند. گروه های تقسیم شده به ترتیب در دوره ی کوتاه مدت شامل گروه های کنترل، آرسنات سدیم به مقدار l mg/40، روی به میزان l mg/40 و mg/l 40 آرسنات سدیم و روی را به صورت همزمان دریافت کردند و در دوره ی بلند مدت شامل گروه کنترل، آرسنات سدیم به مقدارmg/l 20، روی به میزانmg/l 20 و mg/l 20 آرسنات سدیم و روی به صورت تجویز خوراکی دریافت کردند. و خون گیری بعد از اتمام یک دوره ی 30 و 60 روزه انجام شد و سطح سرمی آنزیم آلکالین فسفاتاز مربوط به عملکرد کبد اندازه گیری شد.

بررسی نتایح نشان می دهد که دوز های مختلف آرسنات سدیم باعث کاهش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز نسبت به گروه کنترل می شود. همچنین استفاده همزمان آرسنات سدیم – روی باعث افزایش فعالیت این آنزیم می شود. (05/0 P <).

در مجموع می توان گفت در حالی که آرسنات سدیم منجر به کاهش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در کبد می شود، روی می تواند اثرات سمی این عنصر را خنثی کند.