واکاوی مطالعات گردشگری ایران از بعد موضوعی و روش شناختی و ترسیم آینده مطالعات پژوهشی

یکی از نیازهای هر زمینه مطالعاتی شناسایی روندهای موجود و بررسی شکاف نظری در مطالعات قبلی است تا از این طریق بتوان مسیر مطالعات آتی را مشخص نمود؛ مطالعات گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نیست. لذا هدف پژوهش حاضر این است که ضمن بررسی پژوهش های صورت گرفته در حوزه گردشگری از بعد موضوعی و روش شناسی، شکافت های موجود را شناسایی نمونه و مسیر پژوهش های آتی حوزه گردشگری را شفاف نماید. رویکرد اصلی پژوهش حاضر کیفی و بر پایه ی مطالعات اسنادی و جامعه ی آماری آن کلیه ی مقالات علمی- پژوهشی چاپ شده از سال 1391 تا 1395 نشریات پژوهشی گردشگری (373 مقاله) بود. نتایج نشان داد که از بین انواع گردشگری بر مبنای مکان مقصد، گردشگری شهری؛ از بین انواع گردشگری بر مبنای نوع (ماهیت) فعالیت، گردشگری طبیعت گرا؛ و از بین انواع گردشگری بر مبنای موضوع، گردشگری فرهنگی و هنری(گردشگری میراث) بیش ترین مطالعات را به خود اختصاص داده است. همچنین از بعد روش شناسی، مطالعات کمی، کاربردی، داده های حاصل از پرسشنامه، مطالعه میان گردشگران داخلی بیش ترین مطالعات را به خود اختصاص داده است. بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می شود مجلات گردشگری با اختصاص شماره هایی برای موضوعات خاص در جهت رفع شکاف موجود در مطالعات گردشگری داخلی گام بردارند. همچنین پیشنهاد می شود پژوهشگران و مجلات حوزه گردشگری به سمت استفاده از رویکردهای کیفی و ترکیبی و نیز ابزارهایی همچون مصاحبه و مشاهده سوق داده شوند.