ارزیابی پاسخ ایمنی نسبت به پروتئین کایمریک نو ترکیب LFD1-PA4 باکتری باسیلوس آنتراسیس

سیاه زخم بیماری عفونی بسیار خطرناکی است که انسان و دام های اهلی را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور حفاظت انسان در برابر عفونت سیاه زخم، واکسن های موثر که بتوانند پاسخ ایمنی سریع و بلند مدت ایجاد کنند ضروری می باشد. ناحیه 4، آنتی ژن حفاظتی (PA) و ناحیه 1، فاکتور کشنده (LF)، دارای خاصیت آنتی ژنی بسیار قویی می باشند. در این مطالعه تجربی، با ترکیب این دو ناحیه، کاست ژنی lfD1-pa4 طراحی و در وکتور بیانی pET28a(+) همسانه سازی و به باکتری (DE3) PlysS E. coli BL21 منتقل گردید. برای این منظور ژن pa4 با واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تکثیر و در ناقل pGEM-T Easy Vector همسانه سازی شد. هضم آنزیمی pGEM-pa4 و pGEM-lfD1 با آنزیم های XbaI و HindIII، انجام گرفت. واکنش الحاق توسط آنزیم T4 لیگاز انجام و کاست ژنی، lfD1-pa4، در pET28a زیر همسانه سازی و به باکتری E. coli BL21 (DE3) PlysS منتقل گردید. بیان و تخلیص پروتئین کایمریک با روش الکتروفورز روی ژل پلی آکریل آمید سدیم دودسیل سولفات (SDS-PAGE) و وسترن بلاتینگ مورد تایید قرار گرفت. به منظور بررسی پاسخ ایمنی، پروتئین کایمریک (LFD1-PA4) و ترکیبی (LFD1+PA4) طی چهار نوبت به موش تزریق و بعد از جمع آوری نمونه های خون، میزان پادتن حاصل با آزمون سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های حاصل نشان می دهد که پروتئین های کایمریک و ترکیبی هر دو ایمونوژنیک می باشند با این حال پروتئین LFD1-PA4 سیستم ایمنی موش را به میزان بیشتری تحریک می نماید. پروتئین کایمریک LFD1-PA4 پاسخ ایمنی قوی تر نسبت به پروتئین ترکیبی LFD1+PA4 ایجاد کرده و باعث پاسخ آنتی بادی نسبت به فاکتور کشنده (LF) و فاکتور ادم (EF) شد. بنابراین این امید می رود که این پروتئین کاندیدای واکسن سه ظرفیتی موثرتری جهت پیشگیری از بیماری سیاه زخم باشد.