تاثیر سطوح واقعگرایی عوامل آموزشی مبتنی بر آموزش سیار بر یادگیری الکترونیکی سلامت

یکی از راه های برقراری ارتباط موثر میان یادگیرنده و محتوای چند رسانه ای های آموزشی در آموزش سیار، بهره گیری از شخصیت ها یا عوامل آموزشی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سطوح واقعگرایی عوامل آموزشی مبتنی بر آموزش سیار بر یادگیری الکترونیکی سلامت بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با سه گروه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را افراد بیمار دارای اختلالات دستگاه گوارش و یا یکی از اعضای خانواده شان تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 48 شرکت کننده بزرگسال بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی گمارده شدند. ابزار و مواد پژوهش شامل چند رسانه ای های آموزشی و آزمون های یادگیری (پیش آزمون و پس آزمون) بود. محتوای چند رسانه ای آموزشی را مطالب مربوط به آشنایی با دستگاه گوارش، عملکرد و انواع اختلالات آن تشکیل می داد. آزمودنی های هر گروه در معرض محتوای آموزشی یکسان اما با سطح متفاوتی از واقع گرایی عامل آموزشی (نمادین، نیمه نمادین و شبیه واقعی) قرار گرفتند. چند رسانه ای های آموزشی در بستر سیستم مدیریت یادگیری سلامت مبتنی بر یادگیری سیار ارائه شدند. برای تحلیل داده
ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس (آنکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه دارای عامل آموزشی واقعی (SD=4/20,M = 29/29 ) نسبت به گروه دارای عامل آموزشی نمادین (M = 25/53 , SD=2/99) عملکرد بهتری در آزمون یادگیری داشتP=0/20 استفاده از عوامل آموزشی به عنوان یکی از عناصر تاثیر گذار بر میزان یادگیری و انگیزش یادگیرندگان، باید در طراحی و تولید چند رسانه ای های آموزشی به ویژه در حوزه آموزش سلامت مورد توجه قرار گیرد.