بررسی اثر عصاره الکلی گیاه درمنه معطر در مقایسه با کلروکین بر پلاسمودیوم برگه ای در موش های سفید آزمایشگاهی

مالاریا از بیماری های گرمسیری مهم می باشد که در مناطقی از جهان و ایران شیوع دارد. عامل مالاریا در برابر داروهای شیمیایی مختلف مقاومت نشان داده که این داروها دارای عوارض جانبی متعدد می باشند. لذا، استفاده از گیاهان دارویی مختلف به خصوص گونه های مختلف گیاه درمنه به خاطر داشتن ماده موثره آرتمی سنین اهمیت ویژه ای دارند. ازاین رو این تحقیق به منظور بررسی تاثیر عصاره الکلی گیاه درمنه معطر بر روی پلاسمودیوم برگه ای در مقایسه با داروی کلروکین در موش های سفید آزمایشگاهی انجام گرفت. در این مطالعه تجربی، تعداد بیست و پنج عدد موش سفید آزمایشگاهی به پنج گروه پنج تایی تقسیم شدند. چهار گروه از آن ها با پلاسمودیوم برگه ای آلوده شدند. از این بین، دو گروه با غلظت های مختلف عصاره درمنه معطر (25 و 75 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش) و یک گروه با داروی کلروکین تحت درمان قرار گرفتند. گروه چهارم نیز به عنوان گروه دارونما تعیین شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون T زوجی و مستقل انجام شد. در گروه هایی که با غلظت 75 میلی گرم از عصاره مذکور درمان شده بودند میزان پارازیتمی در روزهای پنجم و هشتم کاهش معنی داری در مقایسه با گروه دارونما پیدا کرد (001/0p<). درعین حال میزان کاهش پارازیتمی در گروه دریافت کننده غلظت 75 میلی گرم در روز پنجم بیش از گروهی بود که غلظت 25 میلی گرم دریافت کرده بودند (005/0p<). طول عمر موش ها در گروه تحت درمان با کلروکین و غلظت 75 میلی گرم از نظر آماری تفاوت معنی داری با سایر گروه ها داشتند (05/0p<). این مطالعه نشان داد عصاره الکلی درمنه معطر در غلظت 75 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش روی انگل پلاسمودیوم برگه ای اثر قابل توجهی دارد.