به کارگیری روش غربالگری کمی در مدل ریزمقیاس‏نمایی آماری (SDSM) برای ایجاد سناریوهای تغییر اقلیم (مطالعه موردی: حوضه رودخانه گرگان رود)

خروجی مدل‏های گردش عمومی جو به دلیل تفکیک مکانی درشت آنها، در مقیاس منطقه‏ای و محلی کاربرد ندارند و لازم است در سطح کوچک‏تر ریزمقیاس شوند. در پژوهش حاضر عملکرد مدل SDSM برای ریزمقیاس‏نمایی متغیرهای بارش، کمترین و بیشترین دما در حوضه رودخانه گرگان رود بررسی شده و به‏منظور انتخاب متغیرهای پیش‏بینی‏کننده، روش غربالگری کمی به‏کار گرفته شد. نتایج نشان‏دهنده کارایی مدل SDSM برای ریزمقیاس‏نمایی خروجی های مدل CanESM2 در مقیاس حوضه رودخانه گرگان رود بود. بنابراین، مدل SDSM برای ریزمقیاس‏نمایی متغیرهای یادشده تحت سناریوهای RCP2.6 و RCP8.5 و برای سه دوره 2006-2040، 2041-2070، و 2070- 2100 استفاده شد. همچنین، روند تغییرات متغیرهای یادشده در دوره 2006-2040 بررسی شد. براساس نتایج، مقدار بارش در ایستگاه های تمر، چشمه‏خان، بهلکه‏داشلی و غفارحاجی در هر سه دوره زمانی بررسی شده و تحت هر دو سناریو افزایش یافته و در مقابل، در ایستگاه های گرگان و ارازکوسه کاهش می‏یابد. علاوه بر این، مقدار کمترین دما نیز در دوره های بررسی شده و تحت هر دو سناریو در ایستگاه های گرگان، چشمه‏خان، و ارازکوسه (به جز دوره 2071-2100 تحت سناریوی RCP8.5) افزایش یافته و در ایستگاه های تمر، بهلکه‏داشلی و غفارحاجی کاهش می‏یابد. در هر سه دوره بررسی شده و تحت هر دو سناریو مقدار بیشترین دما در ایستگاه های‏ گرگان، تمر، چشمه‏خان، و ارازکوسه افزایش یافته و در ایستگاه های کلیماتولوژی بهلکه داشلی و غفارحاجی کاهش می‏یابد. به طور کلی، جهت مشابهی در نوسان متغیرهای اقلیمی بررسی شده در ایستگاه های یاد‏شده قابل پیش بینی نیست.